Korzeń chrzanu: korzystne właściwości i przepisy na przechowywanie chrzanu na zimę w domu.

Korzenie chrzanu zawierają 150-250 mg witaminy C, czyli 5 razy więcej niż w cytrynach i pomarańczach oraz do 7% węglowodanów, olejków eterycznych, fitoncydów i soli mineralnych.

Napar z korzeni chrzanu stosowany jest w medycynie ludowej jako środek moczopędny w przypadku znalezienia kamieni w pęcherzu. Na bolące stawy nałóż pastę chrzanową na miejsca, gdzie boli. Nie możesz długo trzymać chrzanu ani musztardy na skórze - możesz się poparzyć. Chrzan działa antybakteryjnie, dlatego rozcieńczony sok z chrzanu należy stosować do płukania gardła w przypadku różnych chorób zapalnych jamy ustnej i nosa, w tym bólu gardła. Chrzan zawiera białko – lizozym, które ma działanie bakteriobójcze i jest stosowane w oficjalnej medycynie. Kleik z korzenia chrzanu jest dobry na ropne rany i wrzody.

Korzeń chrzanu ma także zastosowanie w kosmetologii. Napar wodny usuwa plamy starcze i piegi, a maska ​​z równomiernie startych korzeni chrzanu i jabłek zmniejsza rozszerzone pory na twarzy.

Ale przede wszystkim chrzan jest używany w kuchni jako przyprawa. Korzenie chrzanu służą do przygotowania pikantnej przyprawy do dań mięsnych i rybnych oraz sałatek.W małych dawkach poprawia pracę jelit, zabijając szkodliwe drobnoustroje, zwiększa apetyt i pomaga trawić pokarmy białkowe.

Przyprawę chrzanową podaje się do zimnych dań rybnych (ryby gotowane w całości, ryby w galarecie, ryby całe), ryb wędzonych na gorąco (jesiotr gwiaździsty, jesiotr), a nawet kulebyaków i pasztetów z rybami, jeśli nie zostały zjedzone na gorąco i pozostały na następny dzień.

Oprócz dań rybnych, przyprawa chrzanowa doskonale komponuje się także z daniami z wędlin, zwłaszcza wieprzowiny (galaretka, galareta wieprzowa, galaretka wieprzowa), ozorów i podrobów. Zgodnie ze starożytną tradycją na Rusi, dania wieprzowe jadano w noc sylwestrową, która trwała do Vodokresh (19 stycznia). A w Dzień Wasiljewa (Stary Nowy Rok - 14 stycznia) zwykle gotowano głowę świni z dodatkiem przyprawy chrzanowej.

Przyprawa chrzanowa nadaje się również do galaretek drobiowych, gotowanej na zimno wołowiny, cielęciny i podrobów wołowych. Ale to nie pasuje do jagnięciny.

Zwyczajowo przygotowuje się przyprawę chrzanową przed użyciem i należy uważać, aby nie pozostawiać jej na dłużej niż 1-2 dni, aby nie straciła swojego ostro-korzennego smaku. Wynika to z faktu, że po 2 lub więcej dniach chrzan znacznie traci swoją siłę.

Na Rusi przyprawę chrzanową przygotowywano bez octu, wierzono, że zmniejsza ona moc chrzanu, a poza tym octu nie używano w narodowych potrawach rosyjskich.

Przyprawę chrzanową na bazie octu zwaną „Chrzanem Polskim” przygotowywano na Białorusi i Wołyniu, a szczególnie popularną jest na Litwie. Ten przepis pochodzi z Litwy. Przyprawa według tego przepisu mogła być przechowywana od 2 tygodni do miesiąca i wytrzymywała długotrwały transport, ale oczywiście smak nie był już taki sam.

Przyprawa chrzan rosyjski ma początkowo specyficzny miękki, delikatny, słodki smak, który niespodziewanie zamienia się w niezwykle mocne, ostre, pikantne doznanie w ustach. To niezwykła przyprawa. Przygotowuje się go przed podaniem. Przyprawa zachowuje swoją moc przez 4-6 godzin.

Wcześniej przyprawa chrzanowa spełniała w rosyjskich ucztach kilka ról: czysto kulinarną – nadawała potrawom niezwykłą atrakcyjność i rozrywkę – dawała powód do żartów i zabawy przy stole. Dotyczyło to zwłaszcza osób, które po raz pierwszy próbowały przyprawy chrzanowej lub nie znały tajemnicy jej stosowania. A sekret był prosty: przyprawę należy dodawać do ust po kawałku ryby lub mięsa, lekko przeżuwając, a nie połykając, jak to robili niektórzy, którzy nie znali tego sekretu.

Wcześniej na Rusi istniał stary zwyczaj – próba dla młodej pary, której częstowano potrawami, do których trzeba było dodawać przyprawę chrzanową. Czasami panu młodemu odmawiano, ponieważ nie radził sobie z zadaniem, chociaż miał wiele innych pozytywnych cech.

Aby przyprawa smakowała „słodko i źle”, trzeba poznać sekret, bez którego nie da się przygotować pikantnej i smacznej przyprawy. Pierwszą rzeczą, której potrzebujesz, jest to, aby korzeń chrzanu był wysokiej jakości i dobrej jakości. Powinno być grube jak palec, soczyste, mocne i nienaruszone w środku. Natychmiast pozbywamy się uszkodzeń zewnętrznych (zgnilizny, stłuczeń i skaleczeń).

Jeśli korzeń nie jest soczysty, jest to wada nie do naprawienia, ponieważ nie będzie już pikantną przyprawą. Taki korzeń można namoczyć, żeby łatwiej było go siekać, ale soki już pozostaną w wodzie, a aromat i ostrość zostaną utracone. Poza tym przyprawa z takiego korzenia jest przechowywana jeszcze mniej, nie dłużej niż 3-4 godziny.

Klasyczna rosyjska przyprawa chrzanowa

Każda gospodyni domowa powinna umieć przygotować taką przyprawę. Do tego prostego przepisu będziesz potrzebować:

• kilka świeżych, dużych korzeni chrzanu;
• cukier do smaku;
• sól dla smaku;
• świeży sok z cytryny – kilka łyżek;
• tłusta śmietana - dodana do smaku.

Jak przygotować tę przyprawę chrzanową.

Świeże korzenie oczyszczamy ostrym nożem, myjemy je w zimnej wodzie i ścieramy na drobnej tarce. Aby chrzan nie wyparował, należy go podzielić na trzy małe porcje i od razu włożyć do szczelnie zamykanego słoika z niewielką ilością zimnej przegotowanej wody. Gdy wszystkie korzenie się zetrą, wymieszaj je z wodą, aż uzyskasz gęstą owsiankę. Jeśli używasz soku z cytryny, musisz wziąć mniej wody, ponieważ przyprawa powinna być gęsta. Dodać sól i cukier do smaku. Przed podaniem otwórz słoik z przyprawami, dodaj do niego śmietanę, wymieszaj i podawaj z jakimś daniem mięsnym lub rybnym. Siła przyprawy utrzymuje się 10-13 godzin.

Jak zrobić sos chrzanowy

Warto dodać, że jest to bardzo popularny sos i doskonały preparat na zimę, który nie wymaga gotowania. Do przygotowania sosu będziesz potrzebować:

• dojrzałe pomidory - około 3 kg;
• świeży korzeń chrzanu – 250g;
• sól, cukier, mielony czarny pieprz - do smaku;
• czosnek – 250g.

Najpierw przygotowujemy warzywa: myjemy, obieramy i kroimy wszystko, co nie nadaje się do spożycia. Następnie przepuszczamy pomidory, chrzan i czosnek przez maszynę do mięsa. Rezultatem była płynna konsystencja. Dodać do smaku sól, cukier, mielony pieprz. Umieść mieszaninę w czystych słoikach, zamknij szczelnymi pokrywkami i przechowuj w lodówce.Nie można go przechowywać w temperaturze pokojowej, w przeciwnym razie chrzan będzie kwaśny.

Oprócz przygotowywania sosów i przypraw korzenie chrzanu konserwuje się również na surowo. Jak prawidłowo przechowywać go na zimę? W tym celu po wykopaniu korzeni należy odciąć wierzchołki 1-1,5 cm nad korzeniem i oczyścić z ziemi. Umieścić w pudełkach w rzędach, tak aby korzenie nie stykały się ze sobą. Posyp rzędy czystym, przesianym piaskiem bez zanieczyszczeń i gliny. Raz w tygodniu skrzynkę z piaskiem i korzeniami należy trochę podlać, aby piasek był lekko wilgotny. W tej formie chrzan jest dobrze zachowany w temperaturach bliskich zera w wilgotnej piwnicy. Dzięki temu przez cały rok korzenie pozostaną soczyste i świeże.

Więcej ciekawostek na temat chrzanu, jego właściwości i zastosowań znajdziesz w filmie:

I jeszcze jeden film, w którym wyselekcjonowano interesujące fakty na temat chrzanu, omówiono korzyści zdrowotne i szkody oraz zastosowanie lecznicze. Oglądaj, jedz i bądź zdrowy.