Jak solić paprocie na zimę - metoda solenia tajgi

W krajach azjatyckich marynowany bambus uważany jest za tradycyjne danie. Ale bambus tutaj nie rośnie, ale jest paproć, która w niczym nie ustępuje bambusowi pod względem wartości odżywczej i smaku. Zostało to bardzo docenione przez japońskich szefów kuchni, a solona paproć na dobre zadomowiła się w kuchni japońskiej.

Składniki: paproć, sól
Czas na zakładkę: Wiosna

Powodzenie marynowania paproci w dużej mierze zależy od terminu zbioru kiełków. Na Dalekim Wschodzie paprocie zbiera się późną wiosną, w okresie kwitnienia konwalii. W tym czasie kiełki osiągają maksymalny rozmiar, ale liście jeszcze się nie rozwinęły.

Surowej paproci absolutnie nie należy jeść, ponieważ zawiera toksyny, które znikają po ugotowaniu lub posoleniu.

Rozważmy metodę solenia paproci w tajdze na zimę. Ogólnie rzecz biorąc, dzięki tej metodzie paproć okazuje się bardzo słona i można ją bez problemu przechowywać przez dwa lata, co jest bardzo ważne w przypadku braku innych warzyw lub w przypadku wiosennego nieurodzaju paproci.

Zaczynają marynować paproć zaraz po jej cięciu. Jeśli kiełki uschną, będziesz musiał je wyrzucić, ponieważ nic dobrego z tego nie wyniknie.

Posortuj kiełki, umyj i oczyść spód łodygi z łusek. Zwiąż paproć w małe bukiety za pomocą gumek lub nitek. Nie jest to konieczne, ale będzie wygodniejsze podczas dalszych prac przy marynowaniu paproci.

Następnie należy włożyć „kiście” paproci do pojemnika do kiszenia i posypać solą. Tutaj jest to proste:

Na 1 kg paproci potrzeba 0,5 kg soli.

Paproć układa się warstwami, posypuje solą i mocno zagęszcza.

Po złożeniu całej paproci pojemnik z marynowaniem należy przenieść do piwnicy lub chłodnej spiżarni. Znajdź drewniane kółko o średnicy nieco mniejszej niż pojemnik na marynatę, połóż je na paproci i dociśnij z góry.

Pierwszy etap solenia trwa trzy tygodnie, po czym rozpoczyna się drugi etap.

Za trzy tygodnie objętość zielonej masy zmniejszy się o połowę i powstanie sok. Sok ten zawiera toksyny i należy go wyrzucić.