Suszone zioła, liście i kwiaty

Fermentowana herbata z wierzby wierzby, czyli po prostu herbaty Ivan, ma niesamowite właściwości lecznicze i regenerujące. Aby jednak herbata Koporye „błyszczała” wszystkimi kolorami w Twojej filiżance, liście herbaty Ivan muszą przejść nie tylko długi proces zbierania i suszenia.

Kolendra to najpopularniejsza przyprawa do dań mięsnych i warzywnych. Kolendrę ceni się także na Kaukazie, dodając ją niemal do wszystkich potraw. Co więcej, do gotowania wykorzystuje się nie tylko zieloną część rośliny, ale także nasiona. Wiele osób zna kolendrę pod inną nazwą – kolendra, ale są to tylko nasiona kolendry, których używa się do wypieków.

Kwiaty akacji białej mają niesamowity miodowy aromat, a akacja ze względu na swoje dobroczynne właściwości nazywana jest „rośliną żeńską”. Przecież wiele „chorób kobiecych” sprowadza się do flawonoidów, glikozydów, pektyn i olejków eterycznych z akacji białej.

Rozmaryn to krzew, którego młode zielone gałązki, kwiaty i liście są szeroko wykorzystywane do celów kulinarnych i leczniczych. Smak i aromat tej rośliny jest ostry, przypominający aromat drzew iglastych.

Herbata jaśminowa jest niezwykle popularna w Chinach. Jej subtelny aromat podbił serca każdego, kto chociaż raz jej spróbował. Istnieje wiele przepisów na przygotowanie herbaty jaśminowej, ale wszystkie z nich zawsze wykorzystują suszone kwiaty jaśminu. Sprawę komplikuje fakt, że wszystkie herbaty sprzedawane są w postaci gotowej, a osobno suszonych kwiatów jaśminu po prostu nie da się znaleźć.

Eukaliptus należy do rodziny mirtów i ma wiele odmian, od gigantycznych drzew tropikalnych, po krzewy ogrodowe i odmiany dekoracyjne do wnętrz. Wszystkie jednak łączy jedno – jest to roślina wiecznie zielona, ​​a zawartość olejków eterycznych nie zależy od wielkości samego drzewa. Jest wszędzie taki sam i jest wprost proporcjonalny do wielkości arkusza.

Chmiel kojarzony jest przede wszystkim z browarnictwem.Kwaśny, aromatyczny smak napoju nadają szyszki powstałe po zakwitnięciu rośliny żeńskiej. Chmiel jest również szeroko stosowany w celach leczniczych i kosmetycznych. Pierwiastki chemiczne tworzące tę roślinę mają działanie przeciwzapalne, przeciwhistaminowe, przeciwbólowe i uspokajające. Odwary chmielowe służą do płukania włosów, dodawane są także do kosmetyków zwalczających trądzik i zapalenie skóry. Aby zimą skorzystać z darów natury, szyszki chmielu należy w odpowiednim czasie zebrać i odpowiednio wysuszyć.

Bezpretensjonalny nagietek często ozdabia letnie domki. Jednak wiele osób sadzi tę jednoroczną roślinę z rodziny astrowatych nie tylko w celach dekoracyjnych, ale także po to, aby móc przygotować surowce lecznicze na zimę. Zbiór nagietka nie jest zadaniem trudnym, wymaga jednak przestrzegania kilku zasad, które pozwolą zachować wszystkie lecznicze właściwości tego zioła.

Glistnik nazywany jest ziołem leczniczym na 100 chorób, a jego właściwości lecznicze porównywane są do żeń-szenia. Ale, jak każdy lek, glistnik może stać się trucizną, jeśli nie zostanie odpowiednio przygotowany i zastosowany. Nie będziemy rozmawiać o metodach leczenia, ale opowiem o prawidłowym przygotowaniu glistnika.

Koper włoski należy do rodziny baldaszkowatych i z wyglądu bardzo przypomina koperek.Ale to tylko na pierwszy rzut oka. Koper włoski dorasta do dwóch metrów wysokości, ma bardzo rozgałęzioną część nadziemną i bulwiasty korzeń. Koper włoski ma również inny aromat niż koper. Zamiast oczekiwanego zapachu koperku, poczujesz mocny, słodki aromat anyżu.

Szczaw jest magazynem witamin i składników odżywczych. Aby mieć możliwość witaminizowania organizmu zimą, latem trzeba zadbać o przygotowanie tego zioła. Można to zrobić na wiele sposobów, ale dzisiaj porozmawiamy bardziej szczegółowo o suszeniu szczawiu. Suszone zioła, odpowiednio przygotowane w domu, zachowują kolor, smak i wszystkie dobroczynne substancje.

Skrzyp to wieloletnie zioło od dawna wykorzystywane w celach leczniczych i kulinarnych. Łacińska nazwa tej rośliny, Equiseti herba, oznacza „koński ogon”. Rzeczywiście, wygląd skrzypu przypomina koński ogon. Surowce lecznicze tego zioła można kupić w każdej aptece, jeśli jednak chcesz samodzielnie przygotować surowce lecznicze, to w tym artykule znajdziesz wiele przydatnych informacji na temat zasad zbierania i suszenia tej rośliny w domu.

Estragon, estragon, piołun estragonowy to nazwy tej samej rośliny, która jest szeroko stosowana zarówno w kuchni, jak i medycynie. Subtelne nuty anyżu sprawiają, że estragonem można nadać smak niemal każdemu daniu lub napojowi.

Piołun to roślina wieloletnia, która ma sporo odmian, ale tylko piołun (Artemísia absinthium) ma cudowne właściwości lecznicze. Roślina ta jest szeroko stosowana w medycynie ludowej i kuchni.

Z suszonych liści i kwiatów można wykonać nie tylko aplikacje dla dzieci. Nowoczesny trend w rękodziele artystycznym – „scrapbooking” – podpowiada, jak własnoręcznie wykonać piękną kartkę okolicznościową lub ozdobić album ze zdjęciami za pomocą suchych roślin. Przy odpowiednich umiejętnościach możesz nauczyć się suszyć obszerne kwiaty, aby tworzyć kolaże i bukiety.

W Niemczech czy Anglii z pewnością zostaniesz poczęstowany charakterystycznym daniem „rabarber”. Będziesz zaskoczony, ale to zwykły rabarbar, który jest bardzo szanowany przez Europejczyków jako produkt dietetyczny, ale bardzo zdrowy.

Suszone kwiaty pozwalają zachować wspomnienia lata lub niezapomnianego wydarzenia, z okazji którego zostały podarowane. Najkorzystniej wyglądają suszone kwiaty w kompozycjach dekoracyjnych, ponieważ zachowują swój kształt, wygląd, a czasem nawet aromat. W tym artykule porozmawiamy bardziej szczegółowo o tym, jak prawidłowo suszyć kwiaty w domu.

Echinacea to roślina lecznicza posiadająca silne właściwości immunomodulujące. Dzięki temu nasz organizm znacznie szybciej radzi sobie z chorobami takimi jak grypa, przeziębienie czy ARVI. Leki na bazie efinacei można znaleźć w każdej aptece, ale surowce przygotowane własnoręcznie mogą dać znacznie więcej korzyści, a ponadto nie zrujnują kieszeni. Aby dowiedzieć się, jak prawidłowo zbierać i suszyć Echinacea purpurea w domu, przeczytaj ten artykuł.

Koniczyna to trawa znana każdemu od dzieciństwa. Wielu z nas próbowało nektaru koniczynowego, wysysając go z różowych kwiatów rurkowatych. Dziś przez wiele osób postrzegana jest jako zwykła trawa łąkowa, a nawet jako chwast, jednak tak naprawdę koniczyna to nie tylko doskonała roślina miodowa i pokarm dla zwierząt domowych, ale także roślina lecznicza, która może zwalczyć wiele dolegliwości. O tym, jak prawidłowo przygotować trawę koniczynową na zimę w domu, przeczytasz w tym artykule.

Żaden włoski sos do makaronu nie jest kompletny bez rukoli. Rukola pomimo bezpretensjonalnego wyglądu i bezpretensjonalności w uprawie charakteryzuje się musztardowo-orzechowym smakiem i pieprznym aromatem. Im mniejsze i młodsze liście, tym jaśniejszy smak.